Een jaar geleden vloog ik naar Amerika om een workshop van Robin St Louis te volgen. Inmiddels zijn de rollen omgedraaid en heb ik haar hier in Groesbeek mogen verwelkomen om een MasterClass Aquarel te geven. Robin liet mijn studenten proeven van haar speciale aquareltechniek. Jij mag nu ook even meeproeven. Heerlijk, om je vingers bij af te likken!
Smullend leren
Als je een amateurkok bent die van koken houdt, is het fantastisch om eens een lang weekend een topkok op de vingers te kijken en te smullen van zijn gerechten. Zo is het bij aquarel ook, alleen smul je dan schilderijen. Maar smullen is natuurlijk niet het hoofddoel van een MasterClass, het gaat het niet om het opsmikkelen van een grandioos hoofdgerecht of om weg te dromen bij een geweldig toetje, doel is dat je proeft van de techniek van de docent en deze leert zelf toe te passen.
Een nieuwe techniek in de vingers krijgen en leren toepassen vraagt tijd. Daar hadden de studenten nu drie dagen de tijd voor. Dat was krapjes, want toen ik zelf de cursus van Robin in Amerika volgde, had nog niemand zijn werk na drie dagen klaar. Dat is in Amerika niet ongewoon, maar dat kan in Holland echt niet. Iedereen wil hier met minstens één werk dat af is naar huis!
Toch maar ietsje kleiner werken
Uiteraard heb ik daar als organisator en assisterend docent samen met Robin wat op gevonden. In Amerika werkten we op het formaat 55×76 cm, dat heb ik hier in Nederland teruggebracht tot 30×42 cm. Dat scheelt al een slok op een borrel. Daarnaast hebben we er voor gezorgd dat de studenten meer schildertijd hadden. Dit alles zorgde ervoor dat iedereen minimaal één werk klaar had voor de presentatie en bespreking, zondag aan het eind van de middag.
Het was bij de presentatie indrukwekkend om te zien welke vorderingen de studenten gemaakt hebben en wat ze hebben gepresenteerd: dertig interessante, totaal verschillende werken stonden bij de presentatie te pronken en kregen applaus.
Mijn (Margo) werkstuk tijdens de cursus in Amerika
Robin doet iets speciaals
In de video zie je dat het werk van Robin realistisch is en erg kleurrijk en contrastrijk. Dat was de reden om haar uit te nodigen. Ik wilde de studenten meegeven hoe je zo met kleur en contrast kunt werken, omdat ik dat in Nederland nog niet op die manier had gezien.
Ook de stappen die Robin neemt bij het maken van haar werk zijn bijzonder en erg interessant. Daar kom ik dadelijk op terug.
Een bijzondere prestatie
Als in je de video het werk van Robin bekijkt, moet je je realiseren dat dit in werkelijk veel en veel groter is dan het later in de video gepresenteerde werk van de studenten. Ook zie je dat het werk van Robin door haar ervaring en de tijd die zij in één schilderij stopt nog wat gedetailleerder, kleurrijker en contrastrijker is als dat van de studenten.
Stap 2 in het werkproces
Dat is logisch, want Robin aquarelleert al dertig jaar en schildert gemiddeld drie tot vier uur per dag, zes dagen in de week. Zij doet ongeveer drie weken over één groot schilderij. Die gemiddeld 55 uur is niet alleen schildertijd, maar deels ook tijd om de foto vooraf te bewerken, na te denken over kleurschema’s en contrasten en het maken van uitgebreide toonwaardenschetsen.
De cursisten in de MasterClass hadden na aftrek van de demonstraties, oefeningen en lunches ongeveer vijftien uur de tijd om hun éérste werk volgens deze speciale techniek te maken. Het was bij de presentatie indrukwekkend om te zien welke vorderingen de studenten gemaakt hebben en wat ze hebben gepresenteerd: dertig boeiende, totaal verschillende werken stonden bij de presentatie te pronken en kregen applaus. Petje af voor Robin die de studenten tot deze prestatie bracht!
Stap 9 in het werkproces
In de video krijg je na het interview met Robin een selectie van de werken te zien. Klik op deze link als je ze allemaal wilt zien en ook de reacties van de studenten op deze bijzondere MasterClass wilt bekijken.
Robin’s schilderstappen
Dan nu een overzicht van de verschillende stappen die Robin maakt tijdens het schilderen van een aquarel in haar speciale stijl.
- Ze begint met het kiezen van een foto. Daaruit selecteert ze in een fotoprogramma het meest interessante deel.
- Deze selectie gaat ze in dat programma bewerken. Ze vergroot het contrast, de kleurverzadiging en de helderheid van de foto.
- Vervolgens vergroot ze de foto tot het formaat waarin ze gaat schilderen.
- Daarna laat ze het bij een copyshop printen tot het formaat waarop ze schildert.
- De lijnen van de belangrijkste vormen van de geprinte foto trekt ze vervolgens over op overtrekpapier.
- Ondertussen heeft ze al aquarelpapier voorgespannen op een ondergrond.
- Dit gespannen papier maakt ze nat en daarna brengt ze daarop in hele lichte kleuren speelse vlekken aan. Geen realistische vormen, maar hele willekeurige vlekken (schilderen zonder er over na te denken). Dit wordt de achtergrond van het aquarel en die vervangt het wit in het aquarel.
- Zodra het papier met de eerste laag verf droog is, zet ze met carbonpapier de lijnen van de foto die op het overtrekpapier staan over op het aquarelpapier.
- Nu maakt ze in zwart-wit een toonwaardeschets van de foto en hierbij bedenkt ze een kleurschema dat bij de sfeer van de bewerkte foto past.
- Daarna schildert ze aan de hand van haar toonwaardeschets en kleurenschema het aquarel. Als aanvulling: in de techniek van Robin schilder je de lichtste toonwaarden NIET, de eerder ingevulde creatieve ondergrond functioneert als lichtste toonwaarde in je aquarel.
Stap 10 in het werkproces
Zo, hopelijk is dit weer een interessant en inspirerend verhaal voor je. Wat vind je van de stappen en de techniek van Robin St Louis? Het lijkt me boeiend om meningen te horen van mensen die de Masterclass gevolgd en van mensen die deze niet hebben gevolgd.
Klik hieronder op de knop ‘Geef je reactie’, vertel wat jij ervan vindt en klik op versturen. Ik kijk uit naar jouw reactie, daar kunnen we allemaal van leren. Alvast bedankt!
Wil je mijn ervaring lezen over de trip naar Amerika en de workshop die ik bij Robin volgde: Aquarel, leren en reizen, dat past bij elkaar (VIDEO)!
Wil je meer aquarellen zien van Robin St Louis, klik dan hier voor haar website.
Aquarelgroet,
Margo van Vegchel
Aquarel Academie
Ik heb meedoen aan een sport of hobby altijd ervaren als winnen! Je leert nieuwe dingen, ontmoet andere mensen, daar geniet je van en al doende word je ook nog beter in hetgeen je doet. Dat proces verrijkt ook nu, nu ik geen puber meer ben, nog steeds mijn leven! Wanneer niet het meedoen, ontmoeten en leren centraal staat, maar vooral het winnen, gelden er andere spelregels. Dan moet je bereid zijn één deel van je leven op te offeren om het ándere deel te laten groeien, want meedoen voor het winnen en dan steeds verliezen is niet leuk!
Als je enkele jaren les hebt gehad, zou je de aquareltechniek voldoende moeten beheersen om een aquarel te maken dat goed in elkaar zit. Dat is de basis voor het kunnen meedoen aan een wedstrijd. Vanaf dat moment is het gewoon kwestie van een serie aquarellen maken en de beste uitkiezen en inzenden! Het selecteren van een aquarel doe je altijd samen met anderen die je op hun kunstzinnig inzicht vertrouwt. Mijn ervaring is namelijk dat cursisten vaak prachtige aquarellen maken, maar ze zelf niet mooi en goed genoeg vinden.
We moeten het vooral doen met muziek over de maan, zoals ‘Walking on the Moon’ van The Police. Dat brengt me weer terug bij het thema muziek op het World Street Painting in Arnhem waar nationale en internationale Street Painters en Masterclass studenten hun 3D-Street Paintings voor mijn voeten hebben gelegd. Het is echt weer de moeite waard!
Als kunstenaar en kunstkijker is het goed om af en toe je horizon te verbreden, zoals dat zo mooi heet. Ik schilder zelf met aquarelverf op papier, maar geniet ook van olieverf en acryl. Een stap verder is schilderijen joekelgroot op gebouwen, waarover ik meerdere malen in dit blog heb geschreven. Geweldig om van te genieten.
Het leuke is dat elke kunstenaar twee voetstappen bij zijn schilderwerk heeft geplaatst, zodat je weet wat de beste kijkhoek is. Als je vanaf dat punt kijkt, zie je geen platte tekening maar een 3D-schilderij dat tot leven komt. Doe je een aantal stappen opzij en bekijk je het vanuit een andere hoek, dan is dit effect verdwenen. Bijzonder! Misschien leuk om ook eens een keer met een expositie van mijn aquarellen te doen, kijken wat er gebeurt als je een aquarel vanuit verschillende invalshoeken bekijkt.
Interessant is ook dat de schilderijen regelmatig toevoegingen krijgen. Voorbijgangers stoppen en gaan op verschillende manieren op het schilderij staan of zitten, waardoor zij onderdeel van het werk worden. Dat is speciaal. Voorlopig heb ik nog geen idee hoe dit effect toe te passen op een aquarel! Tijd voor de foto’s om je verbeelding te prikkelen.
Heb jij weleens straatschilderijen bekeken? Was het inspirerend? Kun je er iets mee in relatie tot aquarel? Laat het mij en de andere lezers weten, daar kunnen we allemaal van leren. Schrijf je reactie hieronder. Klein, groot, elke reactie is welkom!