Als je net als ik graag reist, dan loop je regelmatig tegen boeiende dingen aan: Bam! Dat doet geen pijn, maar schud je mentaal even lekker door elkaar. Heerlijk verfrissend zo’n mentale shake, vooral natuurlijk als het over aquarel gaat.
Tijdens mijn trip door Arizona had ik een paar keer zo’n aquarel-bam-ervaring. Deze gaat over de aquarelexpositie van Northern Arizona Watercolor Society in Sedona.
Mei 2016 was ik in Arizona voor enkele trainingen, waaronder eentje in aquarel van Mike Bailey, georganiseerd door the Northern Arizona Watercolor Society. Lees dat interessante verhaal hier.
Arizona wordt ook wel de Grand Canyon State genoemd, is zeven keer zo groot als Nederland en huisvest 6.5 miljoen inwoners, ruwweg eenderde van het aantal in Nederland.
Na de boeiende cursus in het inspirerende Red Rock
Sedona, werd ik uitgenodigd voor de opening van de jaarlijkse voorjaarsexpositie: The Spring Show 2016.
Uit de inzendingen werden er 45 aquarellen geselecteerd door een vakjury onder leiding van Mike Bailey.
De Northern Arizona Watercolor Society bestaat uit 150 leden, niet zoveel als je dit omrekent naar gemiddeld 1 lid per tweeduizend vierkante kilometer, maar BAM, wat een kwaliteit en variatie hangt er bij deze expositie aan de muur!
Variatie geeft inspiratie
Hetgeen er aan de muur hangt is behoorlijk realistisch. Dat is ook min of meer de bedoeling van de Spring Show. De variatie aan onderwerpen is echter groot. Interessant is dat het dezelfde onderwerpen zijn als in Nederland, maar door de andere omgeving en cultuur zijn ook de aquarellen anders en ervaar je een totaal andere kijkervaring. Inspirerend!
Aquareltechniek van hoog niveau
De onderwerpen waren aansprekend, maar hoe staat het met de techniek? Ik zag geen nieuwe technieken, maar BAM, al het werk zag er technisch erg goed uit! Kwaliteit: uitstekend!
Afwerking en inlijsting
De afwerking zit ook in de details, leuk om daar ook naar te kijken. Opvallend is dat veel werken in naar Nederlandse begrippen wat ouderwetse lijsten zitten. Geen aluminium en ook geen moderne kleuren voor de lijsten. Totally different van Nederland.
De passe-partouts waren niet altijd in wit, zoals wij gewend zijn. Sommige aquarellen waren zelfs zonder passe-partout, waardoor ieder individueel schilderij een pronkstuk werd.
Leuk waren de speciale prijskaartjes naast de werken die met veel detail waren gemaakt. Dat zie je in Nederland weer niet. Zie de foto aan het begin van dit blog.
De video
Dit blog kan natuurlijk niet eindigen zonder een vraag. Wat valt jou op als je een expositie in een ander land of continent bezoekt? Heb jij ook welleens een BAM ervaring gehad? Schrijf je reactie hieronder zodat we van elkaar kunnen leren. Elke reactie, met respect geschreven, is goed, dus twijfel niet, laat van je horen!
18 thoughts on “Een aquarel-bam-ervaring! Video”
Hoi Margot en allen, wat erg leuk om alles van jullie te horen en te zien……dat is mijn BAM ervaring, heel inspirerend….. ik ben altijd een beginneling en heb al die mogelijkheden om mee te oefenen……geweldig…..en in de zomer schilderde ik met een groep in de Hortus 4 dagen, dat is mijn verre reis waarin ik me helemaal kan verliezen…
Hoi Christine, wat fijn dat we met zijn alle je BAM ervaring mogen zijn.
De allermooiste BAM-ervaring had ik op een citytrip in Parijs. Ik was er met mijn dochter, schoonzoon en kleinzoon van 2,5 jaar. Wij dwaalden van het ene museum naar het andere en het bleef de kleine boeien ! Tot wij in het Musee de l’orangerie kwamen bij de lelies van Monet, onze kleine werd overdonderd door deze geweldige schoonheid. Hij iheeft daar zeker 5 minuten met open mond staan naar kijken en zei alleen : wow ! Als ik dat moment, in al zijn pracht, zou kunnen vastleggen ! Door mijn kleinzoon, die inmiddels negen jaar is, ben ik beginnen tekenen en daarna schilderen. Het bindt ons want hij heeft de microbe ook te pakken. Ik oefen en leer, hij heeft talent en ik zal al heel gauw in zijn schaduw staan vrees ik !
Hallo Lisette, ik wordt ontroerd door dit prachtige verhaal, daar wordt ik stil van. Dank je wel voor delen…
Margo, van dit verhaal over je ervaring in Amerika spat je enthousiasme af! Een inspiratiebron voor de komende tijd, schat ik in. Nieuwe bagage om de vernieuwde Aquarel Academie nog mooier te maken. Jaren geleden bezocht ik in San Francisco de grote Monet-tentoonstelling. Ik werkte toen nog in oliepastel en raakte enorm geinspireerd bij het zien van de echte schilderijen die ik uit boeken kende. Maar een Bam ervaring? Daarvoor put ik uit recenter geheugen dichter bij huis. In 2012 bezocht ik de tentoonstelling “Gedroomde Landschappen” (Van Gogh Museum, Amsterdam), gewijd aan het Symbolisme. Een stroming in de schilderkunst maar ook in de muziek in de tweede helft van de 19e eeuw. Hier staat het gedroomde landschap centraal: niet de letterlijke kopie van het schouwspel dat de natuur ons biedt maar de interpretatie door de kunstenaar die de natuur herschept op basis van zijn subjectiviteit. De beelden en de muziek zingen nog door mij heen. Erop terug kijkend, ja, Bam ervaring!
Wouw Virginie, dat een BAM ervaring die nog lang na zingt. Wat een ervaring, dank je wel voor het delen met ons.
Hallo Margo, wat een interesant en bijzonder verslag van je beleving in Arizona. Je laat ons even meekijken met jouw schildersogen. Ik ben ook zo benieuwd naar wat jij in je nieuwe werk laat terugzien wat je hier allemaal hebt gebamd:)
Persoonlijk ken ik niet zo een BAM ervaring in het aquarel. Maar toen ik in Barcelona het echte werk van Miro heb mogen bewonderen, stond ik op tilt… BAM!!! Het werk ontroerde me zo erg dat de tranen in mijn ogen stonden. Dit kende ik nog niet van mezelf .
Hallo jacobijn, dat een schilderij je zo diep kan raken, tot tranen aan toe, dat is nog eens een BAM ervaring! Een hele uitzonderlijke, dank je wel voor het delen met ons.
Hoi Margo,
Wat een hoeveelheid nieuwe ervaringen heb je opgedaan daar in Arizona: zowel je verslag als je diashow heb ik gretig opgeslorpen! En daarbij zat je zelf ook nog in dat prachtige landschap. Het zal nog wel even duren tot al die indrukken voor je zelf doorgekneed zijn tot werkbare (en hopelijk overdraagbare!) nieuwe impulsen. Ben benieuwd of je in het kennelijk realistische Arizona toch (nog meer!) buiten het vanzelfsprekende bent getrokken door de cursus. Ondertussen pik ik een graantje van jouw reis mee en heb ook een mini-bam- ervaring: ik heb uren met mijn neus op de schilderijen van jouw leermeester M.E.Bailey gezeten, waarvan er veel op facebook staan. Vooral die met rotsen en water (waar ik zelf binnenkort naar toe ga, in Noord Frankrijk) zijn alleen al door te kijken leerzaam.
Een tweede leuke (voor mij op dit moment BAM-)ervaring zijn de filmpjes van Geoff Kersey, waar ik terecht ben gekomen door een cadeau-boek van jou, na één van de zomer -3-daagses. Het boek heet “Perspectief” en blijft een fijn naslagwerk voor de technieken, zeker samen met de filmpjes. Soms raak je even verslaafd aan iets…
Hoi Suus, dank je voor het delen van je 2 BAM-ervaringen. Met deze kennis zul je geweldig schilderen in Frankrijk. Geniet ervan!
wow. Wat ben ik eigenlijk jaloers op al dat talent! Ik reis ook ontzettend graag en ik betrap me er de laatste tijd steeds meer op dat ik denk : hoe zou ik dit nu (proberen) te aquarelleren ? Ik ben nu al verslaafd aan mijn papier en penseel, dat beloofd !
Het maakt me blij te zien dat er wereldwijd zo veel mensen met deze prachtige hobby bezig zijn.
Belooft natuurlijk !!!!
Hoi Lisette, oeps je hebt schilder ogen gekregen. Welkom bij de club, super dat je er zo van geniet!
Ha Margo, wat een bijzonder werk! Heel leuk om zo even mee te kunnen kijken wat je daar gezien hebt.
groetjes, Sari
Margot, wat een prachtige aquarellen zitten erbij! Sommige héél gedetailleerd, anderen heel minimalistisch, maar allemaal heel verzorgd! Prachtig!
Ik ben zelf tijdens onze vakantie naar een expositie geweest van Anne Idsinga-Feijen. Zij is vorig jaar, veel te jong, overleden. Ze gaf les in Ede, maar ook ’s zomers workshops in Millau, Frankrijk. Haar man had nu in Millau een tentoonstelling van haar aquarellen opgezet. Wat mij opviel aan haar werk was het mooie, beperkte kleurgebruik, soms maar twee kleuren en alle mengvormen ervan. Ook haar manier van schilderen was bijzonder, soms leek het wel krijt!
Soms heel natuurgetrouw, soms bijna kubistisch. Maar heel leuk om te zien, dat iemand dat allemaal in huis had!
En het inspireert om zelf weer aan de gang te gaan en andere dingen te proberen!
Loes Fickweiler
Hallo Loes, wat een mooie BAM-ervaring, fijn dat je deze met mij/ons deelt. Het inspireert!
BAM ervaring in Easton , Delaware
Tijdens mijn verblijf in Amerika ,heb ik deelgenomen aan een PleinAir paintingdag.
Easton, een leuk plaatsje , met schilderachtige plekjes.
Een jaarlijks terugkerend evenement.
Er komen grote namen uit heel Amerika naartoe.
Er wordt een week lang geschilderd door professionals en de laatste dag mag iedereen zich wagen op het pad van de schone kunsten.
Je meldt je aan, zoekt al vroeg een plaatsje om 10.00 uur gaat er een toeter, dan mag je schilderen tot 12.00 uur.
Weer een toeter, werk inlijsten en tentoonstellen in het hoofdstraatje.
Muziek, gezelligheid, verbondenheid, veel variatie aan werk.
Pas na afloop zie je wat anderen hebben geschilderd……..Echt verrassend soms.
Ik stond naast een schilder, kwam met hem in gesprek, hij deed ook aquarel, in het gesprek bleek dat hij door heel Amerika masterclass’s enz geeft.
Naam : Tom Lynch……..leve internet…..even gauw gegoogled…BAM…..daar sta ik gewoon naast te schilderen.
Durf ik dat wel??????
Natuurlijk…….gewoon lekker schilderen, dat doet hij ook namelijk !!!!!!
Hoi Irma, wat een BAM ervaring! Tom Lynch, je denkt dat die ‘aquarelgoden’ zo onbereikbaar zijn. Gelukkig toch ook weer zo gewoon, de verf en het penseel verbindt. Dank je voor het delen.