Street Painting on the Moon
kunstenaar Kerim Mušanović
Arnhem, 21 juli 2019: ik ben terug op het World Street Painting. Dit jaar is het schilderthema muziek. Als ik de route lang tal van fantastische straatschilderijen loop, zit in mijn hoofd echter andere muziek. Het is vandaag vijftig jaar geleden dat Neil Armstrong in 1969 als eerste mens z’n voeten op de maan zette. Hij deed dat met een slagzin die de historische gebeurtenis prachtig inlijstte: ‘That’s one small step for man, one giant leap for mankind.’ Oftewel: Een kleine stap voor een mens… maar een grote sprong voor de mensheid. Neil was een gevechts- en testpiloot, luchtvaartkundig ingenieur en hoogleraar, die astronaut werd. Stel je voor dat Neil van oudsher een opleiding als kunstenaar had gehad of dat het een hobby van hem was geweest…
De maan en zo’n eerste moonwalk zijn enorm inspirerende onderwerpen
kunstenaar Leon Keer
Net zoals al de straattekeningen in Arnhem kunst zijn, was het van de NASA een ongelooflijk kunststuk om Neil met z’n collega’s op de maan te zetten. Een bijna onmogelijke opgave die alleen lukte doordat men creativiteit met ambacht en kennis mengde en opgeven niet in het woordenboek voorkwam.
Het rare is als je er over leest en al die documentaires ziet, dat je alleen onscherpe foto’s en films tegenkomt. De maan en zo’n eerste moonwalk zijn enorm inspirerende onderwerpen, maar je vindt er nauwelijks een schets of schilderij van en zeker niet van de astronauten zelf.
Stel je voor dat Neil of een van z’n collega’s een kunstzinnige achtergrond had gehad, zouden ze dan met een potlood schetsen van de gebeurtenis hebben gemaakt? Zouden ze onderweg van de aarde naar de maan aquarellen hebben gemaakt? Als dat met het ontbreken van de zwaartekracht al mogelijk was geweest, maar daar hadden ze met hun creativiteit vast iets op gevonden.
Thema muziek op het World Street Painting in Arnhem
We moeten het vooral doen met muziek over de maan, zoals ‘Walking on the Moon’ van The Police. Dat brengt me weer terug bij het thema muziek op het World Street Painting in Arnhem waar nationale en internationale Street Painters en Masterclass studenten hun 3D-Street Paintings voor mijn voeten hebben gelegd. Het is echt weer de moeite waard!
kunstenaar David ter Horst
kunstenaar David ter Horst
Het leuke vind ik ook dit keer weer dat je als publiek in een 3D-street painting plaats kunt nemen en onderdeel kunt worden van het beeld. Leuk is ook als je vanuit een ander hoek kijkt en ziet dat het kunstwerk dan ineens niet meer klopt.
De 3D kunstwerken zijn nog tot en met 20 oktober 2019 te bewonderen.
Wat betreft de maan. Dat ga ik opnemen in mijn ideeënboekje om een aquarel van te maken. Het lijkt er op dat binnen een jaar of tien er een ruimtereis naar Mars gaat. Hopelijk gaat er dan een kunstenaar mee. Wilco fantaseert al over beeldhouwen met een steen van de Maan of Mars.
Een selectie foto’s van World Street Painting – Arnhem 2019
kunstenaar Carlos Alberto
kunstenaar Adry del Rocio
kunstenaar Nate Baranowski
Street painting of straat aquarellen – 2018
Als kunstenaar en kunstkijker is het goed om af en toe je horizon te verbreden, zoals dat zo mooi heet. Ik schilder zelf met aquarelverf op papier, maar geniet ook van olieverf en acryl. Een stap verder is schilderijen joekelgroot op gebouwen, waarover ik meerdere malen in dit blog heb geschreven. Geweldig om van te genieten.
Toen ik over het World Street Painting in Arnhem las, dacht ik ‘Dat moet ik zien!’ Levensgrote schilderijen gewoon op de grond geschilderd door topstraatschilders uit onder andere Mexico, Amerika, Polen en Nederland. Deze kunstenaars zijn misschien wel de Rembrandts en Piccaso’s van deze eeuw. Al weten we dat natuurlijk pas over honderd jaar!
Aangezien het World Street Painting enkele maanden duurt, was ik benieuwd hoe ze die straatschilderijen zo lang goed houden. Ik dacht er zelfs over om de werken te gaan bekijken als het regent, dat zou me misschien het gevoel geven naar straataquarellen te staan kijken. Na wat voorbereiding op dit blogverhaal besloot ik toch maar op een zonnige zaterdag naar Arnhem te gaan om de straattentoonstelling te bekijken. Waarom lees je verderop.
Er waren in Arnhem ongeveer 25 werken te bekijken over een afstand van misschien 500 meter. Lopend, kijkend en fotograferend deed ik daar iets meer dan een uur over. De route is duidelijk aangegeven met een bord en plattegrond en natuurlijk is er ook een website waar je je van tevoren even kunt oriënteren: https://worldstreetpainting.nl/
De schilderijen op straat deden me terugdenken denken aan toen ik nog een klein meisje was en stoeptekeningen maakte met dikke krijtjes. Het begin van mijn artistieke carrière? Deze straatschilderijen gaan een flinke stap verder, ze zijn van hoog niveau.
Het leuke is dat elke kunstenaar twee voetstappen bij zijn schilderwerk heeft geplaatst, zodat je weet wat de beste kijkhoek is. Als je vanaf dat punt kijkt, zie je geen platte tekening maar een 3D-schilderij dat tot leven komt. Doe je een aantal stappen opzij en bekijk je het vanuit een andere hoek, dan is dit effect verdwenen. Bijzonder! Misschien leuk om ook eens een keer met een expositie van mijn aquarellen te doen, kijken wat er gebeurt als je een aquarel vanuit verschillende invalshoeken bekijkt.
Interessant is ook dat de schilderijen regelmatig toevoegingen krijgen. Voorbijgangers stoppen en gaan op verschillende manieren op het schilderij staan of zitten, waardoor zij onderdeel van het werk worden. Dat is speciaal. Voorlopig heb ik nog geen idee hoe dit effect toe te passen op een aquarel! Tijd voor de foto’s om je verbeelding te prikkelen.
Een selectie van foto’s World Street Painting Arnhem 2018
Deze openbare tentoonstelling is nog in Arnhem (en ook Zwolle) te zien tot 21 oktober. Vergeet je fototoestel niet! Om je lekker te maken heb ik een filmpje voor je klaargezet. Sla het begin over, het wordt interessant vanaf ongeveer 50 seconden: https://worldstreetpainting.nl/event2-video/
Als voorbereiding voor dit artikel was ik me lekker aan het inlezen via Google. Ik dacht dat het leuk zou zijn wat achtergrondinfo over krijt en straatkrijten in dit blog te stoppen. Ha, ha… blijkt dat de moderne straatschilders geen krijt, maar verf en spuitbussen met verf gebruiken. Ik ben duidelijk van een andere generatie!
Helaas kon ik op het Internet geen informatie vinden over de verf en fixeer die de straatkunstenaars gebruiken. En er was geen kunstenaar aanwezig bij de werken, dus ik kon het hen ook niet vragen. Mocht ik er nog info over vinden, dan zal ik het aan dit blogverhaal toevoegen.
Naast dat ik de straattentoonstelling mooi en inspirerend vond, heb ik weer gezien hoe belangrijk schaduw in een schilderij is. Zonder de schaduw zou het 3D-effect bij deze schilderijen niet ontstaan. Ik ga me weer eens verdiepen in het toepassen van schaduw in mijn aquarellen!
Heb jij weleens straatschilderijen bekeken? Was het inspirerend? Kun je er iets mee in relatie tot aquarel? Laat het mij en de andere lezers weten, daar kunnen we allemaal van leren. Schrijf je reactie hieronder. Klein, groot, elke reactie is welkom!
Aquarelgroet, Margo
Van de website van World Street Painting
De Stichting World Street Painting heeft zichzelf als doel gesteld om de openbare ruimte mooier te maken en kunst dicht bij de mensen te brengen. 2018 Is de 5e editie met als thema Celebrate ART!
‘We willen de kunstenaars in de verschillende stadia van hun carrière kunnen betrekken in ons festival. De meester en leerlingmethode werd in de middeleeuwen succesvol gehanteerd om vakkennis over te dragen. Het succes van deze formule zit hem in het stimuleren van het zelflerend vermogen van mensen. Het festival gaat hiermee de rol van een productie(huis)plein op zich nemen. Naast de Internationale meester, 3D en 4D artiesten, wordt een leerlingklasse ingericht voor regionale kunstenaars, studenten van de academies en streetpainters in wording. Daarnaast wordt het speelveld versterkt met een communityklasse; voor iedereen die mee wil tekenen en de kunst op straat wil leggen. Van amateur tot semiprof. Alle streetpaintings komen naast elkaar te liggen, zodat kruisbestuiving ontstaat en men van elkaar kan leren.’
Gisteravond kwam de Amerikaan Bob Ross even op tv voorbij. Hij leeft op tv nog steeds voort met zijn programma ‘The joy of painting’. Bob inspireerde velen om het penseel eens op te pakken. Tot mijn stomme verbazing las ik op Wikipedia: ‘De schilderijen van Ross kunnen beschouwd worden als “fastfoodschilderijen’. 
Ik zit heerlijk aan de cappuccino in de 
De taarten zijn bijna op, María moet vanavond weer gaan bakken!