Het is alweer even geleden, maar op dat mooie moment kreeg ik een geweldige vraag. Een vraag met een magische lading. Een vraag die me deed omkijken, nadenken en ‘aquarellosoferen’. Een beetje filosoferen over mijn aquarelcarrière dus.
Cursiste Lisette van de Aquarel Academie vroeg me: “Zijn er ook tubes talent te koop?”
(De video staat onderaan het verhaal)
Toen ik jong was, wilde ik een piloot worden. In elke droom zag ik mezelf tussen de blauwe wolken vliegen. Die droom vervloog met de wolken, want vliegen doe ik graag, maar ik zit niet achter de stuurknuppel.
Een paar jaar later hielp ik mijn vader vaak in de tuin en werkte ik bij een tuinder in de kas. Toen kwamen mijn dromen van een groen beroep. Tegenwoordig zit ik echter liever op een stoel in de tuin, dan dat ik op mijn knieën erin klus.
Weer een beetje ouder en misschien wijzer, droomde ik van mensen helpen. Ik zag mezelf onder de oranje zon arme mensen redden. Ik was geen superman of supervrouw, maar ik heb toch tien jaar in de zorg gewerkt en daar veel geleerd!
Had ik talent om piloot te worden? Geen idee, ik ben nooit het pilotenpad opgegaan. Had ik hovenier kunnen worden? Waarschijnlijk wel, maar dat kwam niet op mijn weg. Uiteindelijk heb ik na een creatieve opleiding het spoor van de zorg gevolgd, maar ook dat was een zijspoor.
Het bleek in mijn leven niet om talent, maar om passie te gaan. Dat doen wat je graag wilt doen. En kijk, ook als aquareldocent kun je mensen helpen, ze leren in groen en andere kleuren te schilderen en ze met aquarel een grote vlucht laten maken!
In feite heb ik van elke droom een stukje meegenomen. Het blauw van de wolken, het tuingroen en het zonnige oranje figureren nu in mijn aquarellen.
Het is leuk om te dromen en naar de toekomst te kijken, maar als je wat ouder wordt is het ook fijn om even stil te staan, terug te kijken en het verleden te zien. Dan zie ik dat de passie er steeds al was. Ik genoot er altijd van als mijn vader, die zich van bouwvakker had opgewerkt naar architect, aan het tekenen was.
Heb ik met mijn passie ook mijn talent gevonden? Voor mijn gevoel wel. Al zullen velen zeggen dat talent alleen te maken heeft met wat aangeboren is. Voor mij heeft talent voor een stukje te maken met onze genen, maar naar mijn ervaring heeft talent vooral te maken met vaardigheden en het verder ontwikkelen daarvan. Iedereen heeft vaardigheden en als je er voor gaat en doorzet en oefent en oefent, dan ontwikkel je dat stukje basistalent tot praktisch en bruikbaar talent.
Iedereen heeft vast weleens naar Holland Got Talent gekeken. Zijn de mensen die daar hun talent voor het licht brengen daarmee geboren? Ik denk het niet, volgens mij is het voor het grootste deel eindeloos oefenen, oefenen, oefenen geweest.
Terug naar het begin, de vraag van Lisette: “Zijn er ook tubes talent te koop?” Ik vind het boeiend om die vraag te beantwoorden met “Stel dat het mogelijk was, wat zou je dan wensen en wat zou er gebeuren?” Wie het weet mag het zeggen!
Schrijf je reactie hieronder, ik en de andere lezers zijn benieuwd naar wat jij er over zegt!
Aquarelgroet,
Margo
24 thoughts on “Dromen en vaardigheden kleuren je ’tube talent’ (VIDEO)”
Lieve Margo,
Wat zijn en hebben we toch allemaal een interessant levensverhaal.
Ook ik heb heel wat wegen bewandeld. Begonnen als apothekersassistente ontstond mijn wens om iets te doen met problemen die ik weerkerend hoorde aan de andere kant van de toonbank. Vele jaren heb ik dat op allerlei posities met toewijding en plezier gedaan. De laatste 14 jaar als zelfstandige. Maatschappelijk slaagde ik geweldig en op mijn 63e was de koek op.
Ik raakte de bevlogenheid kwijt voor het begeleiden van mensen en voelde de routine op de loer liggen. Mijn besluit om te stoppen was een sprong in een onbekende diepte.
Van begeleiding ging ik op zoek naar mijn eigen innerlijke leiding.
Ik las veel en vond een huisje buiten waar ik samen met mijn lief een grote hobby vond in het tuinieren, want het lag op 600 vierkante meter omgeploegde grond.
Vorig jaar voor mijn verjaardag kreeg ik de bekende vraag ‘wat wil je hebben’?
Dat bracht een ander gedachteproces op gang: wat wil ik nog doen, wat heb ik tot nu toe laten liggen, waar heb ik nog iets te ontwikkelen.
Onder het motto ‘kan niet’ had ik na de lagere school geen potlood of kwast meer op papier gezet. Kan ik echt niet tekenen en schilderen of is dit een gevalletje weerstand bedacht ik me.
Tijd om dat eens te onderzoeken.
Ik liet me door mijn schoonzus (zelf beeldend kunstenaar) de meest basale dingen uitleggen, kreeg een kwast, acrylverf en papier in mijn handen en ging ik er voor ik het wist helemaal in op.
Er werd een groot verlangen in mij gewekt. Op eigen houtje Experimenteerde ik en ontdekte ik de aquarelverf. Fascinerend, wat een medium. Met een setje van Xenos schilderde alle vogeltjes in de tuin na en had op enig moment papier waarop mijn verf enorm uitvloeide. Een fluffy roodborstje verder wilde ik echt meer weten en begon op internet, die fantastische informatiebron, te zoeken en met filmpjes mee te schilderen, vooral bloemen.
Ik wilde op les, maar hoe moest dat, ik woon de helft van het jaar in Den Haag en de andere tijd in Vierhouten.
Toen zag ik de aquarelacademie voorbij komen. Durf ik dat, te schilderen en dat aan anderen te laten zien? Kan niet lag weer op de loer. Toch nam ik de stap en wat ben ik daar blij om. Wat een geweldige leraar ben jij Margo!
Wat een leuke vrouw ook. En ik kreeg er ineens allemaal geïnteresseerde en stimulerende medebewandelaars op dit aquarelpad bij. Echt, daar bedank ik jullie allemaal uit de grond van mijn hart voor.
Ik heb mijn pad gevonden en of ik het kan is niet meer zo belangrijk.
Het waarnemende, zich verwonderende oog wint het steeds vaker van het vergelijkende, oordelende oog.
Mijn brandstof is het diepe verlangen om mij met verf uit te drukken en verder is het zoals altijd, een beetje inspiratie/ talent en heel veel transpiratie.
Hartelijke groet,
Petra Bos
Hallo Petra, dank je wel voor het inkijkje van jouw aquarelpad, zeer herkenbaar!
Talent!! Misschien wel het voeden van datgene waar je lol en aardigheid in hebt.
Een onzichtbaar sprankje nieuwsgierigheid wat, in goede banen geleid, een tsunami aan mooie gevolgen zou kunnen opleveren. Margot heeft talent in het doorgeven en in goede banen leiden. In twee lessen al tegen meer zaken aangelopen als in het verleden bij twee eerdere serie’s lessen elders. Bijzonder leerzaam.
Hoi Margo,
Mooi antwoord! Ik denk ook, blijf oefenen, er tijd in steken en gewoon doen! En wellicht ook niet zo met het resultaat bezig zijn….
Groetjes Sari
Heerlijk Margo, dank je wel🌹🌹
Je houdt ons wel bezig met steeds weer verrassende onderwerpen… zo ook dit: een tube talent, !!
tja kopen kunnen we het allemaal, maar hoe het gebruiken…. dat is de kunst!’
Talent is niet te koop. Zelfs iniet in een tube met een mooie kleur aquarelverf!
Talent kun je ontwikkelen.
Ieder mens heeft een eigen talent.
Sommige mensen beschikken zelfs over meerdere talenten.
Maar er zijn ook.verschillen in talenten.
Honderd aquarelisten beoefenen dezelfde hobby of passie, maar afhankelijk van dat bewuste talent, zie je het verschil in talent.
Mensen kunnen een groei of ontwikkeling doormaken, maar talent is specifiek voor een bepaald persoon.
De waardering van talent is een ander gegeven.
Het belangrijkste is het plezier hebben in je talent of vaardigheid. Interesse, scholing, oefening en volhouden kunnen je verder helpen je te ontwikkelen.
Talent hebben is mooi meegenomen!😉
Hallo Marian, dank je wel voor je gedachte die je zo prachtig in woorden hebt gepakt.
Aquarellosoferen:
Creativiteit raakt nooit op
hoe meer je gebruikt
hoe meer je hebt
Ooit heb ik dit opgeschreven in mijn “spreukenboekje” dat ik af en toe raadpleeg.
Dat kan om allerlei redenen zijn, meestal als ik zomaar eens even zit.
Dat gebeurt helaas te weinig.
Tijd vinden om die tubes te vullen met ervaring, en talent.
Om ze leeg te knijpen, kost doorzettingsvermogen.
Toch zit er in die spreuk veel van wat Margo zegt in deze blog.
We worstelen er allemaal mee, maar komen uiteindelijk daar waar we willen zijn, niet bepaald door niveau, maar door plezier in het maken van een aquarel.
Hallo Irma, wat een prachtige weergave van je gedachtes, dank je wel.
Hallo Margo. Met de vraag hoe ik naar talent kijk roep je heel wat discussie op .
Een ieder kan of heeft hier wel een mening over Vaak wordt talent gekoppeld aan niveau van bereikbaarheid. voor mij is talent niet te meten men weet immers niet hoe hoog of ver of goed iemand ergens in kan komen. dan blijft er maar 1 ding over als je iets wilt doen en ergens goed in wilt worden heb je kennis nodig die je overal vandaan kan halen. Doorzetting vermogen om door te gaan ook als het even tegen zit. En hoe hoog dan je niveau zal worden zal de toekomst wel leren het zal voor een ieder anders zijn. Het belangrijkste is plezier in dat gene wat je doet en daar hoort voor mij aquarelleren zeker bij
Hallo Dick,
Bedankt voor je interessante reactie! Kennis, oefenen, doorzettingsvermogen en PLEZIER zijn heel belangrijk. Misschien is het wel fijn dat we vooraf niet weten hoe ver we met ons talent komen, dat zorgt er ook voor dat we blijven proberen.
Hallo Margo,
je hebt helemaal gelijk. Oefening baart kunst. Je moet alleen je eigen vaardigheden versterken en niets iets willen wat een ander ook kan. Ieder heeft zijn unieke talent. De ene kan goed met kleuren werken en lekker los, de ander is goed in precies schilderen, maar heeft moeite met los schilderen. Dus ga voor je eigen plezier (wat bij Margo wel lukt) en dan komt de rest van zelf !
Lieve Margo,
weer zo’n fantastisch blogverhaal (bedankt Lisette). Talent en doorzettingsvermogen. Ik geloof dat iedereen dat wel heeft, de een wat meer als de ander. Ik ben al heel vroeg geboeid geweest door kleur en water. Je kent het verhaal Margo. Gebroken punten van kleurpotloden in een potje water zetten en dan wachten op de toverkleuren. Ik heb op diverse knutselclubjes gezeten en ik wilde er toen iets meer mee doen. De kunstacademie kwam in beeld. Wat een tas vol vaardigheden heb ik daar geleerd. Uiteindelijk ben ik op het spoor van aquarel gekomen en ben me daar in gaan verdiepen. Toen kwam jij in beeld, Margo. Ik vind het nog steeds heerlijk om jouw lessen te volgen en ik kan steeds meer mijn talent en vaardigheden kwijt in deze moeilijke techniek.
Dank je wel en ik kijk uit naar het blogverhaal over tijd vrij maken.
Groeten
Janneke
Hey Margo, wat fijn om herinnerd te worden aan mijn vraag waar je talent kan kopen. Je weet altijd het juiste te zeggen als het weer eens niet vlug genoeg voor me gaat. Aquarelleren is een moeilijke discipline, ik heb al heeeeeel veel geoefend en soms zie ik wel dat het wat oplevert. Je hebt gelijk in wat je zegt in je video. Je hebt me dus op weg gezet naar, zeg maar, mijn tube talent. Dankjewel
Hoi Lisette, fijn dat we elkaar zo kunnen helpen, want jij was mijn inspirator voor dit verhaal.
Mooie gedachte, dat talent vaardigheden zijn die je verder moet/kan/mag ontwikkelen. Inderdaad: oefenen, doorzetten, steeds maar weer. Dank voor alle stimulansen.
Woekeren met je talenten moe(s)t je, werd je geleerd……. en dat is nu nog zo. Veel, heel veel oefenen en af en toe eens trots zijn op jezelf. De lessen volgen bij jouw academie helpt me zeer zeker in mijn aquarelontwikkeling. Alle tips en technieken (trucs ha ha) dragen daar aan bij.
Lieve Margot……
Zo mooi om jouw ontwikkelingsverhaal te horen en jouw aquarellosofie…….
ik geloof net als jij dat we allemaal in staat zijn de talenten die we hebben
te kunnen ontwikkelen als we onze passie(of wat ons hart graag wil uitdrukken)volgen en dan komt er altijd iets uit…..ik heb de laatste 20 jaar getekend en geschilderd, dat is een grote liefde…..en daar is ook nog schrijven bijgekomen sinds het pensioen, ik ben door een heftige burn-outperiode gegaan maar ben er nu doorheen en hoop nog 30 jaar mijn vuur te kunnen laten branden en mij verder te kunnen uitdrukken …….en ik ben dankbaar voor al die inspiratie via jou en de academie….dankjewel daarvoor….
Hallo Christine, dank je wel voor je lieve woorden en het delen van jouw ervaring
Ik ben het helemaal met je eens Margot! Maar wil toch vermelden dat er een tweede belangrijk punt is: je moet in staat zijn om van alle “belangrijke” dingen die je moet doen in het dagelijkse leven er een aantal te laten liggen. En dat valt niet altijd mee en is soms gewoon onmogelijk.
Tot slot: dank voor je inspirerende aanmoedigigen!
Hallo Titia, dank je wel voor je aanvulling, daar heb je inderdaad een goed punt te pakken. Kun je tijd maken, een boeiend onderwerp voor een nieuw blogverhaal, ik ga er mee aan de slag.
Hoi Toos, wat een super leuke stimulerende reactie. Dank je wel
Hallo Margo, dit is een geweldige aquarellosofie. Geweldig woord ook. Mooi zoals je beschrijft dat je al je dromen hebt kunnen combineren in die ene gigatube passie, waaruit je zo royaal anderen van tubetjes talent voorziet. Hoewel jij ze misschien nooit in de art shops hebt gezien, ze bestaan dus wel, de tubetjes talent, dank zij jouw talent om je passie en je ervaring over te brengen.
Nicolien, wat moet ik hier toch op antwoorden, misschien gewoon DANK JE WEL.