Ik weet niet of je me hebt gemist, maar ik was een paar dagen op vakantie. Ik noem het een werkvakantie, want zoals de film toont, achtervolgt mijn cameraman me overal, ook in het buitenland! Gelukkig kan ik met deze ‘stalker’ zonder problemen door één deur. Ik kan zelfs met hem in een kloof afdalen!
Zo’n tocht door de krochten van de aarde ervaar ik weleens als het pad dat ik afleg op weg naar een interessant aquarel. Wat een boeiende ontdekkingstocht!
Iedere kunstenaar zit weleens vast in de ‘ aquarel modder ’. Het is alsof je voeten, in dit geval handen, vastgezogen zitten aan je lichaam omdat je hoofd vol ‘aquarelbrij’ zit. Je weet even niet hoe je met je aquarel verder moet. Het creatieve proces dat je handen aanstuurt is vastgelopen, de tank is leeg.
Geen paniek, dit is heel normaal en overkomt iedereen, de een wat vaker dan de ander. Zelfs de allergrootste schilders zitten weleens met hun handen in het haar. Daar waar beroemdheden soms naar drank en andere genotsmiddelen grijpen om het creatieve proces weer op gang te krijgen, doen wij het meestal met koffie en tijd. Tijd heelt alle wonden én ook de creatieve gaten. Maar er is nog een andere manier…
Vastzitten in het creatieve proces los ik meestal op met bewegen. Ik ga er op uit, wandelen, dat maakt mijn hoofd eerst fris en leeg en dan vult het zich vanzelf weer. Gedurende de wandeling gaat dat frisser wordende hoofd steeds meer zien. De brij verdwijnt en ik begin weer waar te nemen. Ik zie mijn omgeving steeds helderder en dat geeft ideeën voor mijn aquarel: kleur, vorm, lijn, compositie… Als ik weer fris ben, kan ik ook beter kijken naar wat er mis ging: waar liep ‘de aquarelmolen’ vast?
En wat misschien nog wel belangrijker is, na zo’n wandeling kan ik het aquarel loslaten. Het is maar een aquarel! Ook als ik nog geen nieuwe strategie voor het vastzittende aquarel heb bedacht, geeft dat energie en moed om er een frisse nieuwe poging tegenaan te gooien of… het op de stapel ‘mislukt’ te gooien. En trouwens, morgen is er weer een nieuwe aquarelkansendag!
Je zult je nu misschien afvragen wat dat allemaal met die stalkende cameraman in de kloof en mijn pad naar een interessant aquarel te maken heeft. Dat zie je in de video!
Zit jij weleens vast in de aquarelmodder of -brij? Reageer op dit blogverhaal en de video en vertel ons hoe jij eruit komt.
Alvast bedankt voor je reactie.
Aquarelgroet,
Margo
17 thoughts on “Via de kloof uit de aquarel modder (VIDEO)”
Door je verhaal voelde ik me zowel betrapt als gesteund! Betrapt omdat ik even dacht, o jee, Margo heeft het in de smiezen dat ik al weken niets ingestuurd heb en gesteund omdat je verhaal zo herkenbaar is. Mijn aquarelkloof of aquarelblock, zoals ik het meestal noem, duurt nu al enkele weken.. Ik probeer het in eerste instantie op te lossen door het eerst even te laten, zelfs wat te verdringen met de gedachte het komt wel weer”. Maar…… als het dan te lang duurt beslis ik op een bepaald moment dat ik er NU iets mee moet doen.
Op dit moment heb ik dus besloten om de laatste 2 lessen van de cursus waarmee ik bezig ben even te laten liggen en te starten met de nieuwe cursus die alweer klaar staat. Het idee alleen al dat dit kan gaf mij meteen lucht en rust.
Veel dank dus voor je verhaal. Voor mij kwam het precies op het goede moment!!
Hallo Tessa, dank je wel voor het delen van je ervaring en fijn dat ik je weer een zetje in de goede richting heb mogen geven. En nu….schilderen en genieten!
Leuk en leerzaam Margo dit filmpje. Momenteel komt er al een paar dagen niks uit mijn handen, zelfs geen mislukking. Morgen misschien weer wel, of overmorgen….komt vanzelf weer terug.
Hallo Rina, fijn dat je er vertrouwen in hebt, vertrouwen in jezelf!
Ha Margo,
Wat een mooie blog! En herkenbaar: als je vast zit met wat dan ook is bewegen een prima methode, daar heb ik ook goeie ervaringen mee!
groetjes Sari
Hallo Margo en stalker,
Wat een wijze levensles via deze blog.
Heb alle quotes neergeschreven en ga ze op een goede plek in huis ophangen, om er telkens aan herinnerd te worden.
Dank je wel
Een wandeltocht door het huis, goed plan!
Hoi Margo,
Wat een mooi stukje film, erg inspirerend. En je tekst is weer super goed geschreven.
De laatste weken ben ik alleen maar moe en toch pak ik regelmatig de kwast op om het fijne aquarelgevoel niet te verliezen. En heb er het volste vertrouwen in dat de vermoeidheid weer weg gaat en dat het aquarelleren en vooral het creatieve proces weer volledig op gang komt. En er komt een dag dat ook ik zo kan rondlopen en veel inspiratie opdoe en het kan vertalen naar een aquarel
Hallo Jolanda, dan loop ik met je mee, oké?
Hallo margo, mijn complimenten voor deze leuke, visuele tocht. Dalletje in en dalletje uit!
Ja herkenning is er voor mij ook.. al maanden wil het me niet meer lukken. Jammer, maar ik laat het proces zijn gang gaan. Elke keer pak ik toch weer een pennetje en papier en probeer te tekenen wat ik zie.. en dan geniet ik van dit moment… wie weet waar ik uitkom… een interessante,avontuurlijke weg.
Hallo Jacobijn, zo herkenbaar welkom bij de club en toppie dat je de moed niet laat zakken!
Wat herkenbaar allemaal. Mijn tijd wordt vooral nu veel opgeslokt door alles en nog wat. Reizen van en naar ziekenhuis, op bezoek gaan. Dat heeft voor mij nu prioriteit. (alles gaat goed) Maar in de kofferbak van de auto staat mijn schilderskoffer en een jerrycan water. Tussen de bezoeken door laad ik mezelf op door stil te zitten, uit te rusten, om me heen te kijken, te schetsen of zelfs te schilderen. Wat een genot. Ik heb voor onderweg een stapeltje voorgeschilderde kaarten gemaakt. Helemaal lekker. Bedankt Margo. En inderdaad, geef jezelf de tijd en rust, dan gaat het goed komen. Fijne dag.
Jeetje Janneke wat knap van je dat jij echt de tijd en de rust neemt om je batterij op te laden, ben trots op je!
Oh, dat vastzitten is aan de orde van de dag… en ik weet ook hoe het komt. Al het andere krijgt voorrang omdat ik denk dat dat moet, dat ik de anderen niet alleen mag laten, dat ik te moe ben en eerst moet rusten, dat werk voorgaat, dat dat dat dat dat en uiteindelijk ik niet toekom om dat te doen waar ik blij van word: schilderen!
En toch is dat ook mijn leerproces. Ik doe stapsgewijs steeds vaker even iets, even een schets, even mijn palet schoonmaken, even in de kwast. En al wordt het geen schilderij het maakt me wel blij. Dus mijn oplosssing om uit het dal te komen is in ieder geval de trap op gaan en even in de kamer door brengen waar het allemaal gebeurt. En dan komt het ineens en is het genieten.
En als ik dat dan eens iedere dag zou kunnen, ben ik weer een dalletje verder😉
Dank je wel voor deze blog! Zal hem nog wel eens terugkijken om me te herinneren dat het altijd goed komt.
Hallo Karin, dank je wel voor inzicht hoe jij weet waarom je vast zit, helder!
U heb het over een bekend merk Auarelpapier
ik meende dat U HET MERK Saunders gebruikte.
Maar hoe vindt U Schullerhammer, ik gebruikte
dit enkele jaren terug op een 2 jarige aquerel-
cursus en dat beviel me uitstekend. 300 gr./m2
heet in de drukkerij-wereld ” Carton.””
Hallo Wim, dank je wel voor je reactie en het delen van jouw ervaring. Zelf heb ik te weinig met het merk Schullerhammer geschilderd om er een mening over te hebben. Zo te lezen lijkt het mij goed papier.