De kracht van illusies is interessant. Daar waar ik in Nederland denk een heel huis met drie verdiepingen voor nodig te hebben, doe ik in Italië op vijf vierkante meter.
Wonen, koken, werken en slapen gebeurt nu in een oranje tentje. En aquarelleren doe ik buiten in de zon!
Hier in Lèvanto, dichtbij het bekende fotogenieke Cinque Terre, kom ik om te schetsen en te aquarelleren. En voor video-opnamen over architectuur voor de Aquarel Academie. Voor dat én optische illusies, waar ik het met je over wil hebben, ben ik hier precies goed.
Optische illusies zijn afbeeldingen of objecten die de manier waarop je hersenen ‘kijken’ voor de gek houden. Dat is wat een goochelaar er over zegt, en ik ben het met je eens, deze zin is moeilijk te begrijpen. Ik ga het je hieronder laten zien.
De Cinque Terre zijn vijf dorpjes aan de kust, die dagelijks, op een paar wintermaanden na, volstromen met toeristen. Die komen voor de gekleurde huizen die aan smalle straatjes tegen de heuvels geplakt zijn en voor de mooie wandelpaden tussen de dorpjes.
Monterosso, Vernazza, Corniglia, Manarola en Riomaggiore zijn mooie dorpen waar tegenwoordig de toeristenkassa’s rinkelen. Toch zijn het ‘illusies’. Als je namelijk kijkt naar de huizen op zich, zijn het geen rijke maar arme dorpen. De woningen hebben allemaal een kleurtje, maar zijn ook simpel en bijna identiek. Het is hun gegroepeerde ligging tegen de heuvels bij de zee die het mooi maakt en de kleur, en niet de architectuur.
Dan Lèvanto, op een steenworp afstand van Cinque Terre. Nauwelijks toeristen, dus rustig, ik noem het sfeervol authentiek. Hier vind je de interessante huizen. In tegenstelling tot de Cinque Terre verschillen de woningen hier veel meer van elkaar. In het oude gedeelte van het wat grotere dorp is bijna geen huis hetzelfde. Ik, sorry mijn cameraman Wilco heeft honderden foto’s gemaakt van verschillende deuren, ramen en gevels en mooie steegjes.
Die gekleurde muren, verf door de zon gebleekt, soms afbladderend stucwerk, in combinatie met de variatie in ramen, deuren, gevels én licht en schaduw: ik blijf er naar kijken, en Wilco blijft klikken. De textuur, de lichtval, goddelijk! En omdat de straten net wat breder zijn, valt er meer zonlicht op de huizen, waardoor de gekleurde gevels elk uur van de dag anders zijn.
Maar het mooiste komt nog!
Veel huizen hebben hier muren die beschilderd zijn met… ik noem het maar objecten. Geschilderde structuren van strepen, vlakken en stenen!
Deze muurschilderingen geven de gebouwen soms de grandeur van een bepaalde bouwstijl. Vooral als ze schaduw zo weten te gebruiken dat er een 3D-effect ontstaat.
Schijn bedriegt, het zijn gecreëerde optische illusies! Op deze foto bijvoorbeeld, is de vensterbank echt, het raam niet!.
Het is een mooi voorbeeld van wat de kracht van een kunstenaar kan zijn: hoe je verf kunt gebruiken om te spelen, te goochelen met de werkelijkheid. Waarschijnlijk om die mooier te maken dan hij eigenlijk is. Ik vind het prima, voor mij als aquarellist, bezig met een cursus over architectuur, is het een paradijs!
Tijd voor wat foto’s. De steenstructuren en sommige balkons, zijn geschilderde illusies. Geniet van het bedrog!
We denken vaak dat daar waar de meeste toeristen heengaan, de mooiste dingen te vinden zijn. Soms kan ook dat een illusie zijn. Ik ben blij dat mijn oranje tentje in Lèvanto staat!
Je kunt een huis interessanter maken door iets aan de werkelijkheid toe te voegen. Dat kan bij een aquarel ook,… toch? Wat vind jij daarvan? Laat je reactie hieronder achter: des te meer mensen reageren des te interessanter wordt het!
PS. Ik heb bij de VVV in Lèvanto geprobeerd informatie te krijgen over het waarom van de beschilderde huizen, maar ze konden me er niets over vertellen.
Jolanda Pouw heeft het hele interessante antwoord gevonden, het begon in 1798, lees het hieronder in de reactie op het verhaal.
Schildergroet, Margo
18 thoughts on “De kracht van (geschilderde) illusies”
Dank U Margo, een heel interessante reportage.
Ha Margo, leuk zo’n kijkje in je schildersvakantie. Boeiend efoto’s! Leuk om te zien hoe gebouwd wordt in een ander land en gebruik gemaakt wordt van geschilderde illusies.
Veel plezier nog.
groetjes, Sari
Hallo Margo, wat een leuk verhaal over illusies schilderen. Het maakt het geheel net een beetje anders en spannend. Ben benieuwd met welke spannende opdrachten je ons weer probeert uit te dagen.
Ik hoop dat je genoten hebt van al dit moois en goede reis terug voor jullie beiden.
Heerlijk Italie. Wat fijn dat het weer goed is en dat jullie ons zo laten meegenieten.
Liep zelf ook eens de wandeling in Cinque Terre , je hebt gelijk ziet er saamhorig en romantisch uit maar het leven is daar minder luxe.
Een illusie armer….
Hoi Annelies, dank je wel voor het toevoegen van jouw ervaring.
Wat een schat aan beelden ! Toch fijn hoe iedereen wat bijdraagt aan het hoe en waarom. In Lyon is er ook een buurt waar je prachtige muurschilderingen vindt. Vaak zie je niet eens dat het geschilderd is. Behouden terugreis en dankjewel om dit met ons te delen !
Heten deze muurschilderingen geen trompedieux? In Rotterdam komen ook veel muurschilderingen voor van illusies. Soms heel verwarrend echt. Ik moet zeggen dat het zeer creatieve oplossingen zijn voor saaie muren. Heel knap hoe er gespeeld wordt met perspectief en schaduwen. Een beetje toegespaste kunst. Een heel leuk stuk Margo. Goede terugreis.
Deze muurschilderingen heten in het frans: trompe- l’oeil,
Letterlijk betekent dat: bedriegt het oog!
Leuk dat stukje geschiedenis over de ramenbelasting.
Daardoor wel een uitdaging voor kunst.
Dat hadden ze toen niet gelijk bedacht, denk ik.
Maar dat is dan mooi meegenomen en maakt de omgeving minder saai.
Misschien kan je ook wat van die ramen schilderen op je oranje huisje in Lèvante, dan wordt het ook een toeristische trekpleister.
Oh nee, toch maar niet, want dat is nou net wat je niet zoekt.
Veel kijken, veel verwonderen, veel lekker eten, veel rondwandelen, veel verbazen, kortom…..veel genieten.
Dag Margo,
Prachtige beelden uit een zonnig Italië.
Illusies: gelukkig bestaat het leven uit heel veel illusies, dit moeten we koesteren ! Tevens voedt het eenieders creativiteit en niet alleen aquarellisten, alhoewel die er mogelijk wat meer voor open staan.
Dank je wel en ik ben benieuwd met welke mooie opdrachten je ons gaat verwennen. Verheug me er al op.
Groetjes, Bertie
Hallo margo, erg leuk stukje over ilussies schilderen. Leuk om te weten ook. Wat een fantastisch plaatje dat geschilderde dorp op de stijle rots..
Dank je wel!
Wat zijn het weer prachtige beelden die je ons stuurt. Ik ga er gewoon van watertanden, het smaakt naar meer!
Geweldig die illusies geschilderd op de huizen. Straattekenaars zijn er ook zo fantastisch in. Denk je zo in een put te lopen of op een rand te balanceren.
Het vraagt volgens mij wel veel voor je gevoel van ruimte, diepte en perspektief. Misschien moet je daar dan ook maar een lesje in meenemen in je nieuwe cursus over architectuur.
Kom maar gauw terug, kun je voor ons de cursus uitwerken.(grapje)
Ik ben wel heel nieuwsgierig geworden naar de herkomst van die beschilderingen. Misschien een oproep viavia Facebook? Ik heb dat zelf niet maar je weet nooit. Nog veel plezier de laatste dagen.
Groetjes voor jullie beiden, Tessa
Hallo Tessa, dank je wel voor je spontane uitgebreide reactie. Zeker komt illusie schilderen aan bod in de nieuwe cursus, maar eigenlijk doe jij het nu al door een landschap te schilderen op een plat vlak (2D) er dan diepte in te suggereren.
Goh, tja, nu je het zo zegt…
Hai Margo, wat een kijkgenot daar! Prachtig!
Ik heb in Italië gewoond, niet in Ligurië maar in Piëmonte, daar gebeurde het ook wel eens maar heb toendertijd nooit gevraagd over het hoe en waarom. Maar ik heb het even voor je opgezocht!
In het jaar 1798 had de republiek Ligure te maken met een lege kas; de oplossing dachten ze te vinden in een nieuwe belasting, belasting op ramen! De rijksten hadden de grootste huizen en dus de meeste ramen en op die manier wilden ze de kas weer spekken. De belasting ging pas in vanaf vijf ramen, dus vijf ramen waren gelukkig nog gratis! Hierdoor zijn veel bestaande ramen dichtgemaakt en werden er nepramen in de plaats geschilderd voor het buiten aanzicht. In de loop der tijd is het meer een kunstenaars ding geworden en werden er veel meer versieringen aan toegevoegd. Maar het is dus een mooi stukje geschiedenis!
Geniet er nog van!
Hallo Jolanda, dank je wel voor het antwoord op het hoe en waarom van de beschilderde muren. Super!
Prachtig die muurschilderingen, die illusies. Ik zag hetzelfde in Verona, lang niet zo mooi onderhouden als op jouw foto’s. Ook nog mooie fresco o.i.d. Op de buitenmuren. Jammer dat je geen antwoord kreeg op het waarom. Wie weet welke armoede is geleden achter deze illusies. Of gewoon een traditie.
Maar om een illusie te creeeren in een aquarel vind ik best moeilijk. Soms lukt het plotseling, soms verdwijnt het in de oud papier……… Hetzelfde als iets extras doen in een “braaf” maar mooi werk. Zoals je in een videobespreking zei. Nog fijne dagen in jullie tentje, met mooi weer.
Hoi Rina, illusies schilderen vraagt wat lef maar die heb jij!